ของต้นสังกัด..นานมาก..นานจนบางคนลืมผม..
ที่นั่น...ผมเหมือนนกพลัดถิ่น...ต่างขนบธรรมเนียม..ต่างศาสนา ต่างความเชื่อ...
ผมต้องถามคนในชุมชนตลอดเวลา..
ว่าที่นี่..คือที่ไหน..
และตลอดเวลา..ผมฝันเห็น..บ้านหลังหนึ่งและผู้หญิงคนหนึ่ง..ในผ้าคลุมสีฟ้าอ่อน..
ซึ่งผมมารู้ภายหลังว่าผู้คลุมนั้นเรียกว่าผ้า
"ฮีญาบ"..
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น